Die Fien toch.
Wist ze daarstraks aan Inge te zeggen welk duivels plannetje ze vandaag tot uitvoering heeft gebracht.
Tijdens de les – allé, les, voor zover daar in het derde kleuter al sprake van is – is ze met een uitvlucht toiletwaarts getrokken. Laat dat nu net grenzen aan Tijs zijn klasje en laat nu ook net de deur openstaan.
En Fien haar plannetje leek altijd maar beter te lukken. Nu nog Tijs tot al fluisterend roepen en hem tot bij haar krijgen.
En het is dan ook gelukt!
Die plas is er niet gekomen maar Tijs wel tot bij haar. En niemand – geen juf van Fien of juf van Tijs – die er iets van gemerkt heeft.