Soms vertel ik geen verhaaltje aan Fien maar iets van toen ik klein was. Nu is “klein” relatief was het moest zijn van toen ik achtien was. (haar waarde oordeel over getallen e.d. is nog niet helemaal wat het moet zijn).

Dan maar een beetje vertellen over mijn zwemmen en vooral over mijn – zeker voor een kind nu want het was voor mij als kind ook heel memorabel – brevet van 400 meter. Naast 400 meter zwemmen in schoolslag, 100 meter in crawl en 1 minuut watertrappelen, moest ik ook nog met iets anders het water inspringen.

Toen ik Fien dat vertelde, kwam zij spontaan met het antwoord

– “Een wereldbol!”

(nvdr: het was met kleren aan).