Man, man, …

Zaterdag zijn we met een groot deel van de bureau verhuisd naar de Verversdijk. Derde keer, goede keer.

De eerste keer was half juli, maar dat kon spijtig genoeg niet doorgaan. De meubels waren er nog niet, het plafond moest nog gespoten worden en we hadden nog geen netwerk.

Een tweede keer was begin augustus. Dat kon echter ook nog niet doorgaan. Alles was er wel behalve een deel van het plafond dat beslist had om toch niet op zijn plaats te blijven. Gevolg: het plafond moest nog hersteld worden en een deel herspoten.

De derde keer was zaterdag. Nu is het helemaal geen koek en ei om daar al te zitten: er ontbreken nog een paar vensters (het raam zit er al) en er is zelfs eentje een beetje te kort; de netwerkaansluitingen in de dozen zijn nog niet echt wat je operationeel kan noemen; een beetje verbeelding en er zijn zelfs deuren; wat zand onder de schoenen, maar dat schuurt de verf- en cementresten goed van de vloer; het verdiep boven en onder ons is nog een pure werf en bijgevolg is het met al het geboor en geklop quasi onmogelijk te telefoneren. Ik kan zelfs met moeite mijn eigen horen denken. Maar het allerergste is nog dat er geen koffieautomaat is!

Er zal toch nog het een en het ander moeten gebeuren eer we vrijdag officieel wat volk over de verschillende vloeren laten lopen.