Het is twee avonden op rij dat we Tijs niet meer horen een keer dat hij in horizontale toestand in zijn bed beland.

Normaal roept hij nog tussen de ̩̩n en tien keer Рom welke reden dan ook Рmaar dit is al het geval niet meer. De eerste keer is wanneer Inge of ik nog bij hem langs moeten gaan. Iedere avond, mits beiden thuis, wisselen we af. En wie die avond Fien verhalend onderstopt, moet onvoorwaardelijk Tijs nog eens opnieuw instoppen eer hij min of meer zwijgt.

En waarom is hij dan stil? Het strand lokt hem en bijgevolg is er geen sprake van een namiddagdutje.

Misschien iets wat we meer moeten herhalen.