Hoera, althans wat mezelf betreft! Arbeid Adelt komt opnieuw eens samen voor Theater aan Zee.
Ik kan me hen nog op verschillende fronten actief herinneren maar dan vooral de Marcel solo.
Roodvonk heeft hem bij mij geïntroduceert met zijn op zijn zachts uitgedrukt vrij herkenbaar stemgeluid en toch ook wel een beetje zijn licht gestoord gedrag.
En ongeveer terzelfder tijd de muziekjes. Een eerste confrontatie in de slaapkamer van mijn buur annex neef (of is het andersom) waar het melodietje en de ietwat bizarre tekst mijn veel te jonge brein al niet meer kon verlaten. En zeggen dat “Dat dag” volledig zonder medeweten van John Terra de wereld werd ingestuurd.
En dan het even fantastische Elektron. In die tijd heeft me dit programma meer dan om het even wat kunnen boeien. En dan het stukje met de Hermannen (Bart Peeters, Hugo Matthyssen en natuurlijk Marcel Vanthilt) waarin ze volgens mij de fundamenten van het Leugenpaleis
Maar Arbeid Adelt zelf heb ik altijd en nog steeds leuke gestoorde muziek gevonden. Niet onmiddellijk om heelder dagen naar te luisteren maar het blijft soms wel iets langer hangen dan gewenst.
