Of hoe een popup tijdens de les meer dan alleen een beetje vervelend kan zijn.
Hoe pakt een mens dit aan?
In eerste instantie is het de verantwoordelijkheid en plicht van de orginastie die de computers beschikbaar stelt al het nodige te ondermenen om ervoor te zorgen dat de computers veilig zijn en blijven. Dit betekent de facto een bescherming tegen de vieze vuile buitenwereld (een centrale firewall lijkt me nog steeds de beste oplossing, een lokale firewall kan ook wel het nodige doen maar het lokale netwerk is dan bezoedeld en de veiligheid binnen het eigen netwerk is dan ook zo sterk als zijn zwakste schakel).
In tweede instantie moet er ook op de lokale PC voldoende bescherming aanwezig zijn tegen alle rommel die een firewall niet kan tegenhouden. We denken hier aan Spyware, Adware en de klassieke virussen.
In derde instantie moet de gebruiker niet meer rechten hebben dan noodzakelijk om alle nodige acties als gebruiken te kunnen uitvoeren. Dit betekent in 99% van de gevallen dat deze niet meer moet kunnen dan bestanden op enkele specificieke locatie lezen, aanmaken en wijzigen. Daarbij natuurlijk ook een aantal vooraf gedefinieerde programma’s uitvoeren.
In vierde instantie moet de organisiatie over de nodige plannen en procedures beschikken om actie te ondernemen indien er wel iets fout gaat.
Nu zijn deze verschillende items geen evidentie, zeker niet in omgevingen waar budgetten niet zo eenvoudig worden vrijgemaakt voor dergelijke zeer technische en voor de budgetaire beslissers ver van mijn bed-shows.
Vraag in dit specifiek geval is natuurlijk wat er precies gebeurd is. Indien de bewuste docente moedwillig porno heeft getoond aan de leerlingen, lijkt het me dan ook normaal dat er hier iets ana de hand is. Indien de docente enkel belaagd werd door een onbeschermde PC en bijgevolg de ene popup na de andere kreeg en niet in staat was deze vloed te stoppen, treft zij zeker niet de volledige blaam. Natuurlijk had zij vrij snel de refleks moeten hebben om ofwel de computer uit te schakelen of gewoon het beeld aan de leerlingen hun zicht te onttrekken. De volgende stap is dan natuurlijk de verantwoordelijke binnen de organisatie hiervan op de hoogte te brengen. Het blijft, wat dan ook de oorzaak is van deze, een gedeelde verantwoordelijkheid waar de organisatie an sich een niet te verwaarlozen rol in speelt. Zij zijn verantwoordelijke voor hun materiaal en hun medewerkers en treffen dus op zijn minst even veel blaam als de docente.
(via)