Vandaag nog eens wat extra gezien hoe we een niet meer echt gezond mens kunnen verhinderen nog minder gezond te worden (met de vraag af of na het ogenblik van de overgang van leven naar een levensloos lichaam er eigenlijk nog steeds sprake is van een mens of niet, zeker niet op te vatten als respectloos enzo).

Mijn “Water, de rest komt later” zat goed.

En ook hier weer is het duidelijk dat denken een mens in de goede richting zet maar het grote probleem is natuurlijk dat je niet al te veel tijd hebt om te denken als het moment zich voordoet.

Vader, echtgenoot, vriend, buur, collega en kennis.
Geen specifieke volgorde, geen enumeratie, "en" keuze lijst.
Voor de rest veel interesse en veel te weinig tijd.

Leave a comment