Terug thuis en iets vroeger dan voorzien zodat ik nog net mijn kroost kon in bed steken en door hen ongeloofelijk ontvangen worden. En het is zoals steeds dat na enige dagen afwezigheid de kinderen meer dan ooit gegroeid en veranderd zijn. Ik heb wel het idee dat dit in werkelijkheid niet echt zo is maar dat een mens een bepaald beeld met zich meeneemt dit dan al eventjes niet meer actueel is of dat, hoe langer de afwezigheid duurt, steeds verder verglijd van de werkelijkheid.

En ik maar direct alles en nog meer moeten vertellen natuurlijk. Van rusten, ik had toch wel bijna een half uur geslapen onderweg deze keer, is er dus die avond niet veel in huis gekomen. Gelukkig heb ik morgen nog even wat extra time om terug op plooi te komen.