En toen waren we nog jong, vitaal, wild en een gevaar op de iets te poppy fuifjes.

Nu luisteren we gewoon naar alles van AC/DC in een zo kort mogelijke tijd en maken vrij snel de bedenking dat de vroegere nummers toch beter waren: minder hard maar meer echte rock.

Nooit gedacht dat ik een AC/DC collectie nog eens zo goed als volledig tot mij zou nemen.

Vader, echtgenoot, vriend, buur, collega en kennis.
Geen specifieke volgorde, geen enumeratie, "en" keuze lijst.
Voor de rest veel interesse en veel te weinig tijd.

Leave a comment