We wonen nu toch wel al eeen stevige drie jaar maar nog steeds geen douchescherm geïnstalleerd.

Niet dat dit een heel groot probleem was tot op heden, maar de immer ondernemende Tijs en de altijd maar meer zelfstandig wordende Fien willen nu ook in de douche zelf eens de sproeier ter hand nemen en dat is wel een probleem.

Het grootste probleem was echter het gepaste douchescherm vinden. Na lang zoeken – maar niet al te actief – hebben we het eindelijk gevonden en besteld.
We onthouden juni 2006.

Ondertussen is er iemand langsgeweest om exact op te meten wat nodig was en te kijken wat er nog van voorbereidende werken moest gebeuren. Oorspronkelijk was ons plan om glasdallen te gebruiken, maar daar zijn we omwille van stabiliteitsredenen snel van afgestapt; de gemetste en betegelde douchebak was echter niet volledig afgewerkt en diende dus nog wat extra tegels te hebben. Daar mijn epitheton niet “handyman” of iets gelijkaardigs is, vragen wij dan ook de leverancier dit te laten uitvoeren.
We onthouden augustus 2006, al twee maand later, maar met het bouwverlof is dat geen issue.

We bellen naar de leverancier met de vraag waar alles blijft, maar deze was blijkbaar vergeten dat er iets besteld was, laat staan dat er al correct was opgemeten. De belofte wordt gemaakt om dit snel in orde te brengen en de eerdere opmetingen op te zoeken.
We onthouden september 2006.

Iemand van de leverancier komt langs om die ontbrekende stukken tegel te bevestigen met de belofte om de volgende dag het glazen douchescherm te installeren. De afspraak was gezet kort na de middag – waarvoor ik speciaal vrij het genomen – en ik heb die man mogen verwelkomen net iets voor zes uur ’s avonds. Blijkt dat dat hij zeker niet de specialist is van tegels en doorgekregen had dat hij nog één of twee badkamertegeltjes moest komen bevestigen aan de muur. Eerste punt was natuurlijk dat ze het geheel al hadden gezien enige maanden terug en duidelijk wisten dat het niet zomaar een badkamertegel maar een volle vloertegel was – maar die vergetelheid toch – en tweede punt was dat, had hij die dan ook kunnen plaatsen, ze de volgende dag zeker geen installatie daarop konden doen wegens nog niet droog en gehard genoeg. Na enkele telefoontjes tussen de man terplaatse en de man op het bureau komen we tot de conclusie dat zij niemand hebben die dit kan uitvoeren – die beloftes toch – en in korte termijn niemand kunnen vinden die dit kan uitvoeren. Als we dan toch graag het douchescherm geplaatst hadden gezien, hadden we beter zelf eens uitgekeken of wij iemand konden aanstellen om dit snel te realiseren.
We onthouden begin oktober 2006.

Wij – efficiënt en ondernemend als we zijn – hebben nog het volgende weekend die tegels kunnen plaatsen door een echte professional zonder enig probleem en met meer dan een bevredigend resultaat.
We onthouden begin oktober 2006.

En ondanks alle vermoedelijke planningsproblematiek van de leverancier waren ze zo goed als onmiddellijk ter plaatse om af te werken. Bij het ontdoen van de bescherming – hoofdzakelijk doeken, linten, mouse en hier en daar ook wat piepschuim – bleek er toch een schilfer van het grote glasvak te zijn. Het scherm verder laten ontpakken en installeren leek me dan ook geen goed idee. Groot was dan ook mijn verbazing dat de leverancier deze mening niet met mij deelde en bij hoog en laag bleef beweren dat dit geen kwaad kan en zo goed als helemaal ging verborgen zijn in het profiel. Gelukkig voet bij stuk gehouden en gevraagd terug te keren naar de thuisbasis en, om de opgelopen vertraging niet nog veel groter te maken, onmiddellijk een nieuw blad te bestellen.
We onthouden half oktober 2006.

Van dan af hebben we ongeveer iedere dag gebeld om te weten hoe de vork nu aan de steel zat en wanneer we van een douche zouden kunnen genieten zonder een geïnundeerde badkamer. Helaas, helaas, driewerf helaas. Ofwel nam er niemand op, ofwel nam er iemand op die van het dossier geen weet had, ofwel was de baas – blijkbaar de enige man in het bedrijf bevoegd om dergelijke beslissingen te nemen en antwoorden te geven – steeds ergens onderweg of aan het telefoneren. Natuurlijk werd ik ten stelligste beloofd om teruggebeld te worden met een concreet antwoord, maar dit bleef helaas uit.
We onthouden half tot eind oktober 2006.

En dan hebben we eindelijke de grote Winnetou aan de lijn die opnieuw het hele verhaal moet aanhoren – ondanks zijn blokkerende rol in het volledige verhaal – bljkt hij niet op de hoogte te zijn van de situatie – en dan beloofd dat dit nog maximum twee weken zou duren.
We onthouden begin november 2006.

Vandaag meer dan een uur gebeld met de leverancier waar alweer de enige man met dossierkennis niet aan de lijn gekregen. Eerst bellen, mijn beleefd – en zo zijn we altijd – aangekondigd en gevraagd de man in kwestie te spreken. Deze bleek aan de lijn te zijn. Een belofte om mij terug te bellen heb ik echter niet aanvaard en gezegd dat ik wel even ging wachten totdat zijn gesprek afgerond was. Na een groot kwartier iemand anders aan de lijn gehad die mij zou doorverbinden maar helaas opnieuw hetzelfde wachtmuziekje – over hoe een 27 seconden durend repetitief mechanisch melodietje kan vervelend schrijf ik misschien later nog wel eens – en dan opeens de verbinding verbroken.
Opnieuw gebeld en de man bleek nog steeds aan de lijn. Opnieuw gevraagd mij op wacht te zetten. Na een klein uur met een tweede toestel een tweede nummer gebeld. Kwestie van zeker te zijn dat ik niet op de oq (oblivion queue) zat. Bleek nu dat de man niet meer aan het telefoneren was, maar ook niet meer aanwezig.
Op dat moment ben ik toch even mijn algemene vriendelijkheid verlaagd en is mijn directheid een serieus stuk verhoogd. En na een vijf minuten durende boodschap hoe klantvriendelijkheid in dit volledige dossier ontbrak, was plots onze man opnieuw aanwezig en werd ik doorverbonden. De man wou niet eens mij de kans laten om mijn ongenoegen te uiten en besloot doodleuk in te haken. Onmiddellijk terugbellen maar met de vraag mij te aanhoren maar daarop werd opnieuw op zijn initiatief de verbinding verbroken, voorafgegaan door de woorden dat alles in orde komt en ik naar hem moest luisteren. Nog eens opnieuw gebeld dan maar en deze keer wel mijn zin kunnen afmaken. Zijn reactie was er eentje in de zin van dat zij aan het wachten waren en slechts ̩̩n ding per keer behandelen en van die andere halve uitvluchten. Tenslote beloofde hij mij ten stelligste vandaag of ten laatste morgen terug te bellen. Bij het aandringen om te weten te komen waarom hij mij ging terugbellen Рhij had mij verteld dat het in bestelling was en dat het eerstdaags zou toekomen Рverbrak hij opnieuw de verbinding.
We onthouden eind november 2006.

En ik ben benieuwd of ik morgen een telefoontje van hem mag verwachten.

Bah!