Op VT4 lopt op dit eigenste ogenblik loopt “De Jeugd van Tegenwoordig”. Niet dat het programma me ongeloofelijk kan boeien – denk ik want ik het programma nog niet gezien en kan dus eigenlijk niet oordelen over de inhoud, maar VT4 kennende… – maar er is één aspect van het programma dat me wel ongeloofelijk aantrekt: de locatie.

Het programma is opgenomen in het Sint-Janscollege in Meldert.

Meldert? Ja, Meldert. Niet Meldert bij Aalst, ook niet Meldert bij Lummen maar Meldert bij Hoegaarden.

Daar heb ik een paar jaar van mijn jeugd gesleten met nog altijd fantastische herinneringen.

Het eerste jaar was het meest eenvoudige jaar. Ik vertrok de maandagochtend vrij vroeg, het moet iets van rond zes uur zijn, met de bus die door de school was ingelegd van zo goed als vlak voor mijn deur naar Meldert om een stevige twee uur later daar aan te komen. Net geen twee weken later keerden we met diezelfde bus om vier uur in de namiddag op vrijdag terug om met een beetje geluk – de files waren belange niet zo erg als nu maar ook zeker niet onbestaande – thuis tegen acht uur.
Af en toe – het waren naar alle waarschijnlijkheid de goedkoopste busfirma’s die instonden voor het transport – werd het iets later door een spontaan (sic) leegelopen brandplusapparaat, een achterwiel dat ons voorbijstak, een motor die ter hoogte van Zellik op het tweede vak van de ring besliste niet meer in de bus te blijven, etc.

Fantastisch was ook dat de volledige lagere cyclus – het was natuurlijk internaat – op één grote slaapzaal zat/lag in plaats van afzonderlijke kamers. Wascomfort was in het midden van de slaapzaal voorzien door vier rijen van telkens een tiental wasbekkens met enkel koudwater. Aan de buitenkant van dat wasblok was er een soort bak gemets met tegeltjes, één grote buis met een paar gaatjes zodat we toch ook onze voeten wat konden wassen.
En de rest van de slaapzaal; kastje, bed, kastje, bed, kastje, bed.
En nog grappiger was dat die slaapzaal zich bevond in het nieuw gebouw (het gebouw stond er al een stevige dertig jaar, maar in vergelijking van de rest was het natuurlijk een wereld van verschil).

Het dagregime was ook zo een niet meer te doen gebeuren:

• 6h50 – opstaan
• 7h00 – studie (de studiezaal was een verdiep lager dan de slaapzaal en ongeveer half zo groot maar er kon toch een stevige 160 man in)
• 7h45 – ontbijt (verplaatsen naar Het Kasteel)
• 8h10 – vrij!
• 8h30 – les (klassiek regime dus gelukkig ook met pauze in de voormiddag, middagpauze en een pauze in de namiddag)
• 16h30 – studie
• 18h00 – boterhammen en daarna wat vrij
• 18h45 – studie
• 19h30 – vrij, tenzij je echt wou had je dan ook nog vrije studie. Dit wil zeggen dat je dan iets anders mocht doen dan puur studeren zoals een breifschrijven naar het thuisfront of het prille lief, een boek lezen, maar natuurlijk alles in stilte)
• 20h30 – tijd om naar de slaapzaal te gaan voor de slaapzaalgasten. Dan hadden we een klein uurtje tijd om, eenmaal de pyjama aan, nog wat te lezen. Praten of walkman op of gewoon iets anders doen dan een boek lezen – strips waren ook uit den boze – was gewoon ontollereerbaar.
• 21h20 – tandenpoetsen voor diegene die dat echt wilden
• 21h30 – licten uit!

Je ziet het, fun en zeer divers.

Ik denk dat zoiets vandaag gewoon niet meer mogelijk is!

Ik ben benieuwd naar wat het programma zal etalleren.