Eerst was er van die rommel als Big Brother. En ik moet eerlijk bekennen dat ik de eerste reeks vrij dicht gevolgd heb. Nu ja, het was dan ook iets nieuws.

Daarna kwamen er allerhande andere reality toestanden, en daarom zeker niet chronologisch, zoals een Expeditie Robinson, een Temptation Island, een Pfaffs. een Planckaerts.

Daarna andere rommel als Toast Kanibaal, Peking Express en Stanleys Route en natuurlijk ook Supernanny en Schoon en Medogenloos.

Anders, maar niet helemaal hetzelfde, zijn de reeksen Het leven zoals het is en zelfs Zonnekinderen, maar de aanpak is een stuk anders.

Nu, ik ga stoppen met alle realtiy toestanden opsommen of catalogeren, want dit blijkt echt een lijst te zijn zonder einde.

Maar het ergste moet nog komen: Beauty & De Nerd.

Een wonder dat dit een VTM programma is, iets wat ik eerder op een VT4 had verwacht. Mijn grote vraag is niet zozeer wie er naar die pulp kijkt (ik zal zeker één keer eventjes een blik op het programma werpen), maar vooral wie zich bereidt voelt in te schrijven als Nerd voor het programma!

Nu ja, een Nerd in de volksmond is niet altijd wat een Nerd echt is. Het is dus niet alleen overdreven aandacht hebben voor technologie an sich maar het gebrek aan sociale vaardigheden.

En wedden dat ze die mannen met afschuwelijke brillen, buitensporige zwembroeken, lachsalvo’s waar buiten de de mimiek met moeite het geluid van een lach kan in teruggevonden worden. Met andere woorden: typecasting dat het niet meer proper is.

Ik ben curieus.