Het is al een tijdje dat ik bijzonder gefascineerd ben door de wiskunde in de muziek. En ik weet dat ik zeer zekers niet de enige ben.

Zo ben ik nog altijd ongeloofelijk geboeid door de Clapping Music van Steve Reich, maar gaat al evenveel auditieve en algehele bewondering uit naar een Philip Glass waar hij me absoluut wist te bekoren met zijn Music with Changing Parts, hoewel Glass eerder dan Reich ook het melodieuze nastreeft.

En net nu vind ik deze fantastisch fascinerende site waar het auditieve aan het visuele gekoppeld wordt. Vele dingen worden duidelijk op die manier. Als je tijd genoeg hebt, kan je perfect horen hoe eventuele emotie opgeroepen wordt door een perfecte timing en niet meer dan een aantal tonen tegelijkertijd. Verdubbel dit aantal tonen (er zijn meer dan tien variaties op het zelfde principe terug te vinden hier), dan krijg je direct andere stemmingen. Reken wel dat a) een volledige doorstroom 3 minuten duurt, b) er meer dan 10 variaties de moeite waard zijn en c) je eventuele huisgenoten – pure praktijkervaring – dit niet altijd naar waarde weten te schatten.