Tijs hebben we vanavond voor de eerste keer geen slaapzak aangedaan maar onder een knusse dons gelegd waar hij zich echt kan in flokken en nestelen.

Vlug even gaan kijken voor de lichten uitgingen in de kamer en hij lag er echt perfect: de armpjes boven de dekes, fopspeen perfect symmetrisch in de mond en de knuffel, zijn woef, vlakbij zijn gezicht en perfect recht. Hij is het echt niet gewoon om zo te slapen.

En zopas zijn we nog eens gaan kijken. De houding is identiek en we hadden niet echt de indruk dat hij al lang naar dromenland vertrokken was. Eigenlijk hadden we de indruk dat Tijs niet echt aan het slapen was. Misschien hat ons ventje wel stress en durfde hij gewoon niet bewegen en bijgevolg niet inslapen, maar de gewoontes van onze Tijs kennende, zal dat zeker niet het geval zijn.