Ik vrees dat de extra energie die ik de laatste weken/maanden van mijn lichaam en geest gevraagd heb, er nu voor zorgen dat zo goed als alle reservers opgebruikt zijn.

Resultaat is dat ik vandaag, een hele dag TechNet briefings van Microsoft in Kinepolis Brussel, half gecrasht ben. Ik was met moeite wakker te houden tijdens de presentaties; zweten gelijk zot en dat had niet onmiddellijk iets te maken met de temperatuur in de zalen; een keel die niet te smeren valt en een stem die alles behalve dragend is.

Dan maar het wijselijk besluit genomen huiswaarts te keren, op de trein (op dit eigenste moment) nog wat verder te werken aan specifieke dossiers.

Ik denk dat ik, van zodra ik thuisben, mijn bed zal opzoeken.

En eigenlijk is dit een vrij normale werkdag wat het aantal uren betreft: deze morgen om zeven uur begonnen en onmiddellijk aan het werk op de trein (echt waar, ik heb zelfs de Metro pas de metro gelezen) en met een beetje geluk ben ik om drie uur thuis…

Vader, echtgenoot, vriend, buur, collega en kennis.
Geen specifieke volgorde, geen enumeratie, "en" keuze lijst.
Voor de rest veel interesse en veel te weinig tijd.

Leave a comment