We zijn met Fien naar Disneyland getrokken. Niet wat je onmiddellijk mijn favoriete vakantiebestemming kan noemen, maar het idee dat zij er veel plezier aan ging beleven (en het een koopje was met de trein heen en terug inclusief één overnachting) was eigenlijk voldoende.

Nu waren we volop van plan Fien vrolijke attracties en shows te tonen, zoals je van een mooi sprookjespark zou verwachten. Vrolelijke dingen als

• Sneeuwwitje
• Peter Pan
• etc

Maar tot onze constellatie zijn er eigenlijk geen sprookjes die alleen maar vrolijk zijn. Alle sprookjes bevatten monsters en spoken. En de mensen van het park slagen er dan ook in om die taferelen ook meer in de verf te zetten dan de niet angstaanjagende maar lieve en “rozengeur en maneschijn” momenten van het verhaal.

Met als resultaat dat we vier keer “it’s a small world” mogen aanschouwen hebben (nooit gedacht na twee keer dat een mens het vrij gevarieerd muziekje kon beu geraken, maar ik ben toch wat van gedacht aan het veranderen).

Ook de sprookjesparade valt eigenlijk onder de categorie van de “veilige” attracties.

En ja, het was warm.
Nee, niet te veel volk.
Zeker, minstens een maandloon aan eten en drinken wegens de vrij ondemocratische prijzen.