Vandaag vertrokken naar het warme Polen, de tweede campus van mijn werk .

Vertrekken naar Natolin (Warsaw) voor slechts één nacht betekent automatisch vroeg opstaan (vijf uur) om het er het beste van te maken die dag zelf.

En wat kan zo een ochtend toch fantastisch zijn. De zon klimt langzaam maar gestadig boven de horizon, de vaal verlichte nevel krijgt een orangje gloed. Hier en daar zie je een koe die met zijn hoofd boven de nevel uitsteekt en ook zijn wit gevlekte vacht straalt warmte uit.

Tijdens het ondergedompeld genieten van dit prachtige schouwspel (met koffie) plots tot het besef gekomen dat het meer dan tijd was om te vertrekken richting Brugge station.

In een recordtijd de weg afgelegd – het was vroeg dus geen noemenswaardig verkeer – en nog net een minuut de tijd gehad op het perron eer de trein de deuren sloot.

Vader, echtgenoot, vriend, buur, collega en kennis.
Geen specifieke volgorde, geen enumeratie, "en" keuze lijst.
Voor de rest veel interesse en veel te weinig tijd.

Leave a comment