Lees ik netzo – ter absolute voorbereiding van deze post – in de e-Van Dale:
smurrie
smur·rie
de; g.mv.
(1901-1925) van smeur, o.i.v. derrie
1 · vuile weke stof
synoniem: vuil
doe die smurrie van je schoenen
2 · (Bargoens) tabak
En laat het nu absoluut het eerste zijn en dan ook zoals in het voorbeeld.
In de iets late namiddag – na het obligatoire namiddagslaapje van Tijs – voor de zeldzame keer strandwaarts getrokken om met volle teugen te genieten van deze koude maar vrij heldere dag.
We waren nog maar pas het strandopgetrokken toen Inge het opviel dat ze daar op die specifieke plek iets vlotter en dieper in het toch ietwat harde zand wegzakte.
Onze immer sympathieke en ook “ik geloof het niet todat ik het zelf gezien en ondervonden heb” Fien ging ook vlug op die plek staan.
Haar gewicht kan het niet zijn, maar het relatief kleine vlak waar haar gewicht moet op verdeeld worden, zorgde er toch voor dat ze tot haar enkels in de “smurrie” wegzakte.
Eerste idee was teer, tweede idee was gewoon verschrikkelijk en stinkend slijk.
Hoe dan ook, de wandeling moeten afbreken wegens te veel vuiligheid op de nieuwe schoenen van Fien (ze had ze ocharme nog maar 5 dagen en was eindelijk van het stadium verlost dat ze er ook mee zou willen slapen).
De tranen gedept, de met tranen doordrenkte dweilen uitgewrongen en met veel water, precisie de kleine kleurnaunces terug naar boven getoverd.
Een welgemeende “awoert” de mensen die de jachthaven baggeren en zomaar een familiale zondagnamiddag verknoeien.