‘HET kleine Gallische dorpje dat we zo onderhand wel erg goed kennen” ontwaakt vier jaar na Asterix en Latraviata uit een lange slaap. Op 14 oktober ligt er eindelijk een nieuwe aflevering van Asterix in de winkel. Zijn tekenaar Uderzo, die sinds de dood van de geniale scenarist René Goscinny zelf de verhalen verzint, is volop bezig aan het 33ste avontuur. Het onderwerp van dat verhaal, dat wereldwijd op dezelfde dag wordt gelanceerd, blijft strikt geheim. Maar onze noorderburen hopen vurig dat zij eindelijk met een bezoek van Asterix en Obelix vereerd worden.

De hoop op een Asterix chez les Bataves brandt al lang bij Nederlandse stripfans. Vroeger hadden Goscinny en Uderzo de gewoonte om hun Gallische helden gemiddeld om de twee albums in een ander Europees land te doen belanden. Dat leverde pareltjes in de reeks op, waarin liefdevol en met veel anachronismen de spot werd gedreven met gewoonten, kleine kantjes, monumenten en beroemde mensen. Onder meer de Britten, de Duitsers (Gothen), de Zwitsers (Helvetiërs), de Spanjaarden, de Corsicanen en de Belgen kregen een koekje van dat deeg. Alleen de Italianen ontsnapten, omdat de Romeinen al een essentieel onderdeel van de reeks vormden.

Na Asterix en de Belgen waren de buurvolkeren op. Asterix zocht verdere oorden op zoals het Heilig Land, Indusland, Scandinavië en zelfs Amerika. Uderzo gaf zelf toe dat het niet veel doller moest worden. Al heeft Asterix nooit grote historische pretenties gehad, Asterix in donker Afrika of in China zou te absurd worden.

Vijf jaar geleden bezocht Uderzo de tentoonstelling Asterix en Europa in het Museum van Oudheden in Leiden. Daar liet hij noteren dat ,,Asterix bij de Batavieren” misschien wel een idee was. ,,Daarom gonst het nu van de geruchten in de wandelgangen hier”, zegt Gemma Groen van Van Ditmar Boekenimport in Amsterdam, dat de albums verdeelt in de Benelux. ,,We hebben het gevoel dat het nu maar eens moet gebeuren.”

Toch ligt een bezoek van Asterix aan Nederland niet zo voor de hand. De reizende auteurs Plinius en Suetonius hebben wel geschreven over de Batavieren, maar dat is een stuk minder bekend en inspirerend dan Caesars woorden over de Belgen (,,de dappersten aller Galliërs”, weet u nog?).

Clichés over hedendaagse Nederlanders zijn er natuurlijk in overvloed, maar de vraag is of die ook in Frankrijk bekend zijn. Gierigheid is bijvoorbeeld een eigenschap die vooral in Vlaanderen aan Nederlanders doet denken: voor de rest van de wereld zijn het de Schotten die spreekwoordelijk gierig zijn. Andere clichés die bij ons leven over Nederlanders – het slechte eten, hun grote mond – zullen voor de Fransman Uderzo en zijn landgenoten ook minder voor de hand liggen. Zoals Gemma Groen opmerkt: ,,Als Asterix getekend werd door een Belg, zou er ongetwijfeld meer inspiratie zijn.”